DevDerbi-YaşamMücadelesi...

   Saatim 01.27...Cumartesi günü yani bugün sabahın çok erken saatlerinden itibaren insanların dilinde ne siyaset ne eğlence ne de bir başka şey olacak.Sadece ve sadece Fenerbahçe-Galatasaray mücadelesi konuşulacak,deyim yerindeyse yaşanacak.Bir taraf sarı-lacivertken bir taraf sarı-kırmızı olacak....
  
    Ben hayatım boyunca bana sorulan o saçma sapan olduğunu düşündüğüm sorulara (büyüyünce ne olacaksın,hangi bölümü düşünüyorsun falan hikayeydi) en net cevap verebildiğim soruydu:"Hangi takımlısın?".
  
   Hiç düşünmeden,saniye bile kaçırmadan cevaplama yarışında hissederdim ve gurur duyardım "GALATASARAY" derken.Ona öyle değer verirdim ki "GASSARAY" demezdim.O büyük "GALATASARAY"dı benim için.Büyük tutkuydu ki "bize her sevdadan geriye kalan sadece GALATASARAY"diye şarkılar söylerken bir kez daha aşık olurdum.
   
   Bugün yine bi coşku seline kapılıp hop oturup hop kalkacağız.Belki çok üzülüp belki çok sevineceğiz.Kim bilebilir?Yalnız aklımda artık, bambaşka çözümü olmayan sorular ve cevapları var.Cevabı var fakat cevaplar çözüm olmayacak bunlar için.İşte onlar:
  
    Tarihler 16 Mart 2012'i gösterdiğinde bir blogda rastgeldiğim bir evladın duygularıydı bunlar.Galatasaraylı olan babasının çok hasta olduğunu ve onun belki de son kez sevinmesi için bu maçı alması gerektiğini söylüyorduGalatasaray'a ,bu ağabeyimiz-kardeşimiz her neyse. Okurken tüylerim diken diken olmuştu.Hiç tanımam bilmem ama çok duygulanmış,gözlerimden yaşlar süzülmüştü.O günden beri hala her maçta aklıma gelir "Acaba yaşıyor mu?Acaba bu son derbileri gördü mü?Bak takımımız şampiyonluğa oynuyor..."
  
   Sonra düşünüyor insan.Malesef ki düşünüyor.Malesef mi yoksa iyi ki mi karar veremiyorum.Bu size kalsın.Aynı duyguları bir de Fenerbahçeli evladın yaşadığını gayet iyi biliyoruz.Aynı istekleri takımlarından istediklerini de çok iyi biliyoruz.Ve böyle olduğunu düşününce hiç mi hiç ŞAMPİYON OLASIM GELMİYOR BE "GALATASARAY".

   Evet bugün onlarca kişi kalp krizi geçirecek.Belki bazıları hayatlarını kaybedecek gencecik yaşında.

   Evet bugün yüzlerce kişi birbirini taşlı sopalı kovalayacak,birbirini bıçaklayacak.Kana bulayacaklar seni GALATASARAY'ım.Ve seni böyle sevdiklerini haykıracaklar gururla ardından.Ben seni böyle sevmedim ki be GALATASARAY'ım.Ben senin o ağır başlılığını,o kültürel elitliğini,liseden beri süre gelen o asaletini sevdim...

   İşte böyle şanlı GALATASARAY...Bugün umarım kötü şeyler duymam.Umrumda değil şampiyonluk yeter ki kimsenin burnu kanamasın.Mümkün mü,eyy Fenerbahçe?Mümkün mü eyy Galatasaray?

   LÜTFEN!