Yazan:Robert Walser
Almanca aslından çeviren:Gül Gürtunca
Türkçe yayın hakları:Doğan Kitapçılık A.Ş.
"Sık sık tek başıma sokaklarda dolaşmaya çıkıyorum ve çok vahşi olduğu izlenimi uyandıran bir hayatın içinde yaşadığımızı düşünüyorum.Nasıl bir itiş kakış,nasıl bir gürültü.Bağrış çağrışlar,sesler, tangırtılar,gümbürtüler.Ve herşey o kadar iç içe geçmiş halde ki.İnsanlar,çocuklar,genç kızlar,adamlar ve asil kadınlar arabaların tekerlekleri dibinde yürüyorlar.Kalabalığın içinde yaşlı adamlar,sakatlar ve başı örtülü insanlar da var.Sürekli yenilenen bir insan ve araç silsilesi.Tramvayın vagonları insan figürleriyle doldurulmuş kutulara benziyor.Otobüsler kocaman hantal bir böcek gibi hareket ediyor.Sonra bir de gözetleme kuleleri gibi görünen arabalar var.İnsanlar yüksek sürücü koltuğuna oturup yürüyen,zıplayan ne varsa altlarına alıp yollarına devam ediyorlar.Kalabalığın arasından yenileri çıkıyor,yaklaşıyor,geçiyor ve bu böyle hiç aralıksız devam ediyor.Atlar yürüyor.Hızlı geçen resmi arabaların açık camlarından kuştüyleriyle süslenmiş güzel şapkalar görünüyor.Buraya Avrupa'nın dört yanından insan örnekleri gönderiliyor.Asilleri,düşkün ve acizlerin yanında görmek mümkün.Nereye gittiğini bilmediğiniz insanlar görüyorsunuz ve nereyen geldiğini bilmedikleriniz alıyor onların yerini.İnsan nereden gelip nereye gittiklerini tahmin etmeye çalışıyor.Az da olsa çözebildiği zaman seviyor.Ve güneş hala herkesi aydınlatıyor.Birinin burnuna,diğerinin ayak ucuna vuruyor.Ayak uçları parıltılı ve algıları yanıltan bir şekilde eteğin altından çıkıyor.Köpekçikler saygın hanımefendilerin kucağında arabalarda geziyorlar.Göğüsler çıkıyor insanın karşısına,elbiselere,kıyafetlere sıkışmış,dişil göğüsler.Bir sürü aptal sigara,o aptal adamların ağızlarında.Ve insanın aklına,akla hayale gelmeyen sokaklar,görünmez,yeni ve yeni olduğu kadar da insan kaynayan bölgeler geliyor.Akşamları saat altı ile sekiz arası caddelerin an kalabalık zamanıdır.Bu saatlerde toplumun en üst tabakası yürüyüşe çıkar.Peki,bu kalabalık arasında;bu renkli,bitmek bilmeyen insan seli arasında nedir insan?Bazen tüm bu renkli yüzler kızılla yumuşar;batan akşam güneşinin rengine boyanır.Peki ya hava kapalıysa ve yağmur varsa.O zaman benim de dahil olduğum bu insan kalabalığı hayal ürünü figürler gibi o tülün ardında kayboluruz;bir şey arar ve öyle görünüyor ki,asla güzel ve doğru birşey bulamaz halde.Herşey zenginlik ve düşsel lüks ürünler peşinde.Çok hızlı yürüyorlar.Hayır,herkes otokontrol sahibi,ancak telaş,hırs,baskı ve huzursuzluk parlayan o arzulu gözlerden dışarı taşıyor.Sonra her şey yine sıcak öğle güneşine teslim oluyor.Her şey uyuyormuş gibi görünüyor;arabalar,atlar,tekerlekler,sesler...Ve insanlar öyle anlamsız bakıyorlar ki.Yıkılacakmış izlenimi uyandıran yüksek evler rüyaya dalmış gibi görünüyorlar.Genç kızlar ellerinde paketlerle o evlere doğru ilerliyorlar.İnsanın küfredesi geliyor..."
