İtiraf3

      Üniversite sınavlarına hazırlandığım bir dönemde,benim çalışmadığımı fark eden babamın kişisel gelişim kitaplarına taş çıkartan ve bir dünya "ekmek aslanın ağzında,bak devlette bile iş sıkıntısı var,asgari ücret bu kadar...." gibi öğütlerine rağmen beni derinden etkileyen o sosyal mesajını bu kez itiraf etmeliyim...
      "Oğlum!" diye başladı.Kahvaltıyı bitirmek üzereyken."Hah sıştık" dedim içimden.Perşembenin geleceği çarşambadan belliydi ne de olsa ve birkaç zamandır yüzü asıktı.Herkes gibi başlangıçta bir kulağımdan girdi ötekinden çıktı sözlerinin çoğu.Sonrasında "Bak benim babamın eğitimi orta okulla kısıtlıydı.Zaten ben küçükken öldü.Beni biliyorsun zaten zar zor sanat okulunu bitirip yine zar zor Demiryollarına işe girdim.Eee baktım olmuyor sabah işe akşam okula giderek teknikerliği okudum.Yani ben babamı hem eğitim hem de fikirsel olarak geçtim.Sana düşen görevde budur.Hem eğitim olarak hem de fikirsel olarak beni geçmelisin.Senin evladında seni geçmeli.Budur toplumun gelişimi.Aksi takdirde bir yerlerde bir sorun vardır."
      Sarsılmıştım.O dönemin en etkileyici anlarından biriydi.O zaman babamla gurur duyduğum anlardan biriydi.Hani klasiktir ama belki de ilk defa kulağıma küpe olmuştur,olacaktır...